Mijn thuis.....

Thuis is bij uitstek een plaats waar je ten aller tijden kan zijn wie je bent. Je hoeft niet te simuleren. Je hoeft niet bang te zijn dat anderen je gaan “veroordelen”. Je bent lekker jezelf. Als je languit voor de tv wilt hangen, dan doe je dat gewoon. Als je uit je neus wilt zitten peuteren, doe je dat gewoon. Als je de hele dag uit de koelkast wilt eten, doe je dat…. We zijn toch onder ons…..

Maar, hoe sta jij er zelf tegenover? Kijk je voldoende in je eigen spiegel? Ben je bezig jezelf kritisch te bekijken? Hoe zien de andere familieleden jou? Bespreek je jezelf openlijk in huis, bij familie onderling?

Voel je je goed waar je bent? Of is je “thuis” misschien op het toilet of in je eigen slaapkamer??

Denk je na voordat je iets onderneemt in huis? Of gaat het vanzelf? Denk je na voordat je iets doet, hoe je het doet en voor wie je het doet? Hoe veilig voel je je thuis? Is thuis je comfort zone??? Zijn allemaal vragen die je ermee te maken krijgt als je bezig bent jezelf in je eigen spiegel te bekijken.

Wat doet het je als je weet dat andere familieleden ook naar jou kijken? Met name kleine kinderen en jongeren nemen attitudes van volwassenen vaak bewust of onbewust over. Wil je dat? Ben je er tevreden mee? Of wil je juist een voorbeeld zijn voor je jongere familie generatie?